Whiplash succesverhalen

Op deze pagina delen cliënten hun succesverhalen na afloop van ons programma. Ze vertellen hoe de pijn door hun whiplash aanzienlijk is verminderd of zelfs volledig is verdwenen door het volgen van ons programma.

Lees hun succesverhalen en ontdek hoe ook jij de weg naar herstel kunt vinden.

Naam: Bart S

Klachten: whiplash, frozen shoulder, bulging disc, rugpijn

Lees het bijzondere verhaal van Bart

Dag Johan,

Het is 31 augustus, mijn laatste dag van het programma. Zoals beloofd mijn succes verhaal:

Exact 4 maanden geleden ben ik aan het traject begonnen bij Breinmedicijn. Reeds een 4 a 5-tal weken later heb ik een eerste succesverhaal geschreven in de community.

De eerste belangrijke stap was namelijk gezet: 'Dr. Sarno had met zijn betoog de overtuiging van een fysieke aandoening (discusbulging op L2,L3,L4,L5 en S1 en discartrose op L5-S1, kortom hernia's, frozen shoulder en whiplash en vele kwalen) weggenomen en vervangen door het inzicht in een neurologisch mechanisme of body-mind syndroom.

Op een mooie vrijdagnamiddag heb ik de loopschoenen aangetrokken en gaan doen wat ik mijn ganse jonge leven zo graag deed, hardlopen. Ik was er weer van overtuigd dat mijn rug het kon, of beter, ik was gesterkt in mijn stille overtuiging dat er andere aspecten aan de grondslag lagen van mijn zgn -tijdens mijn jonge jaren- overbelaste rug.

Ik heb die middag iets meer dan 9 km aan één stuk gerend en dat was vele jaren geleden. Dagenlang geen last gehad aan de rug noch iets anders. Tot enkele dagen later een dag aanbrak vol ergernissen en irritaties. En een rug/lijf vol pijn.

Ik heb aan Johan beloofd van aan het einde van het traject mijn succesverhaal neer te schrijven. Op dat ogenblik was ik er namelijk van overtuigd dat ik al die maanden het hardlopen weer zou gaan opbouwen. Een combinatie van factoren heeft ervoor gezorgd dat dat praktisch niet mogelijk was. Rugpijn was daar geen van. Wel een zwaar onderschatte, nieuwe administratieve job en lange reistijden als pendelaar.

Wel heb ik, vooral geïnspireerd door het nieuwe denkparadigma van Dr. Sarno alle boeken blijven lezen en de oefeningen doen.

Ik zou vroeger mezelf onder druk hebben gezet om binnen een te klein tijdsbestek toch dat dagelijkse hardlopen er nog tussen te wurmen. Zoals gezegd, de job en het TMS schema lieten dat niet toe.

Ik heb het dagelijkse afgelijnde dagelijkse en zelf opgelegde schema inmiddels leren loslaten, samen met zovele dingen die ik tijdens het TMS traject heb mogen leren.

Het belangrijkste daarvan is vergeven. Schrijfoefeningen en uitdrukken. En nu geleerd dat net het forceren en afdwingen van iets dat ik vroeger uit liefde deed, niet werken. Sterker nog, Het mezelf zaken op leggen en forceren heeft samen met verdrukte emotionele pijn aanleiding gegeven tot vele conditioneringen en triggers.

Ook daarom heb ik nu gaandeweg het idee van hard te lopen losgelaten. ik heb inmiddels zoveel in de plaats gekregen in mijn leven. Het TMS traject neemt inmiddels een belangrijke rol in mijn traject als mens doorheen de jarenlange zoektocht via psychotherapie en zelfs spirituele practices op zoek naar genezing en fysieke en emotionele vrijheid.

Ben ik volledig pijnvrij? Neen. Er is nog een terugval geweest. Toen ik op vrije dagen ging bijklussen in een bouwbedrijf, zwaar werk tegen de klok in, werd mijn rug uiteraard terug pijnlijk. 

Vandaag zit ik in rustiger vaarwater. En het moest lukken dat ik vandaag net op de laatste dag van mijn toegang tot de community vroeger naar huis mocht. Ik heb de proef op de som genomen en mijn hardloopschoenen weer aangetrokken, al die tijd nauwelijks getraind. Terwijl ik dit schrijf heb ik mijn loopschoenen nog aan en heb dezelfde 9 km rustig afgelegd, in een drafje. Klein beetje druk in de rug aan het einde. Het was mooie late zomeravond. Ik heb er van genoten.

Geen schema's meer voor mij, noch deadlines maar mezelf en alles de juiste tijd geven. En ruimte. En vergeving waar nodig. Peace above all.

Blij en dankbaar. Ik ben geen ruglijder meer maar een leerling van TMS en wijlen Dr. Sarno. Dankbaar voor het traject bij Breinmedicijn, het heeft me veel gegeven.

Ik wil Johan en zijn team van harte bedanken en wens iedereen die bij hen terecht komt veel zegeningen en beterschap en vooral de innerlijke rust en vrede die we nodig hebben om een gezond mens te zijn. 

Veel succes en een goede gezondheid!

Naam: Coen

Klachten: whiplash, jarenlange peesontsteking, chronische rugpijn

Lees hieronder het bijzondere verhaal van Coen:

Hierbij mijn ervaring met Breinmedicijn.

Ik heb het traject online gevolgd van een aantal maanden. Het was een rollercoaster. Na de filmpjes van Dr. Sarno was ik eerst een beetje sceptisch. Maar nadat ik het boek had gelezen en wat research verder online had gedaan besloot ik ervoor te gaan.

Beste beslissing ooit. 

Ik liep in het begin natuurlijk te hard van stapel maar door elke keer weer wat te delen op het forum en m’n opdrachten dagelijks te doen kwam ik weer op het goede spoor.

Mijn mindset tov de pijn is totaal veranderd. Ik heb er zeker dagen bij zitten dat ik nergens last van heb. Daartegenover heb ik ook wel dagen dat ik meer last heb of wat je een terugval kunt noemen. Maar het heeft geen controle meer over mij. Ik neem de controle en heb vertrouwen.

Ik weet dat het een kwestie van dagen is dat het weer over gaat dan wel minder word. De paintalk en bijvoorbeeld de pijn een cijfer geven zijn mij het meest bij gebleven. Tussen de 1-6. Het is veilig. Mijn lichaam is gezond. Ik kan dit gewoon aan. Maar kom je op 7-10 dan een klein stapje terug doen en niet door de pijn heendrukken dat werkt averechts.

Daar liep ik in het begin tegen aan. Er is niks met mijn lichaam aan de hand dus ik kan dit gewoon, ik ging dan door de pijn heen. Maar je moet weer helemaal beginnen vanaf nul met belasten. Dit heb ik gedaan.

En wat ik heb ik veel geschreven. Tientallen pagina’s. Elke dag ging ik naar de bibliotheek met m’n laptop waar ik heerlijk alles van me af kon schrijven. Ben heel veel over mezelf te weten gekomen. Ik grapte vaak tegen mijn eigen klanten.

Dat je bij een therapeut komt met de klacht dat je last van je rug hebt en hoopt op een behandeling en dat je weggaat met een notitie boekje. Ga eerst maar eens schrijven. Maar het is wel de (enige)manier. De verantwoordelijkheid ligt totaal bij jezelf. Niet bij al die fysio’s op elke hoek van de straat.

Programmering, overtuiging en verwachting. Deze zitten vast in mijn fundering. 

Elke dag de herhaling. De oefeningen. De mediatie. Het schrijven. Terug lezen. Herkennen. Filmpjes kijken van mensen die hetzelfde hadden mee gemaakt. Kijken naar de valkuilen (En dat zijn er veel). Hulp vragen van Johan op het forum. Vertrouwen terug krijgen in je lichaam door weer te gaan hardlopen. M’n lichaam het signaal geven. Het is veilig. Langzaam opbouwen. Niet bij de bakken neer gaan zitten op een mindere dag.

Mijn klachten waren/zijn:

-jarenlange peesontsteking onder voet (noem een therapie en ik heb hem gedaan)

-chronische rugpijn (noem een therapie en ik heb hem gedaan)

-whiplash (noem (nog) een therapie en ik heb hem gedaan)

Met mijn verleden en karakter eigenschappen is het niet vreemd dat ik chronische pijnklachten heb ontwikkeld. Ik kan zo een paar mensen aanwijzen in mijn omgeving die met hetzelfde niet deze klachten hadden gehad.

Zijn de klachten dan wel echt? Oh ja. Dat zeker wel. Alleen door het brein aangeleerd. Als afweermechanisme. Tuurlijk was er een aanleiding, ongeluk of overbelasting. Maar het lichaam geneest. Als dit niet gebeurd en je houd pijn moet je je afvragen waarom. Je lichaam werk voor jou. Niet tegen jou. Wat wil mijn lichaam mij vertellen. Een heleboel. 

Ik heb zeker een overactief autonoom zenuwstelsel en ik over reageer op pijn. Maar mijn brein heeft van mij andere instructies gekregen. 

Ik zeg niet dat ik volledig pijnvrij ben. Maar ik kan (bijna) alles weer. Ik loop weer hard. Gewoon 6 of 7 km. (Liep zeker al 5 jaar niet meer) Heerlijk. Ik zwem. Ik wandel lange afstanden. 

Ik ga compleet anders om met de pijn. Door Breinmedicijn ben ik weer dagelijks gaan mediteren. Dingen gaan doen die ik wilde doen. Vrijdag begin ik met de opleiding Mindfulness. Omdat de “Mind” zo boeiend is.

Johan en Henri bedankt!