Genezen van premenstrueel syndroom (PMS)? Het kan!

Naam: Loes B

Klachten: premenstrueel syndroom (PMS, polyneuropathie, rugpijn, ischias, prikkelbare darmsyndroom (PDS), hevige overgangsklachten, gewrichtspijnen, spierpijnen en overal ontstekingen

Lees het bijzondere verhaal van Loes

Hallo allemaal, hierbij mijn verhaal. 

Lastig om een beknopt verhaal te vertellen, maar ik wil het jullie niet onthouden ter aanmoediging. Vanaf mijn 20er jaren heb ik al rugpijn in de vorm van 1 of meerdere keren per jaar 'door mn rug gaan'. 

Mn familie heeft dit ook dus dacht dat het in de familie zat. Ik heb 8 zussen en 2 broers. We hebben een zeer zware jeugd gehad. 

Mn vader was en is nog steeds (93 jr) een dominante man. Hij heeft ons allen geestelijk en lichamelijk mishandeld. Net als voor mijn moeder werd er voor ons gedacht, gevoeld en besloten. 

Van de 7 zussen die getrouwd waren liepen er al 5 bij een psychiater. Ik ben 10de kind ,zag wat mijn zussen meemaakte voordat ze gingen trouwen. Ik besloot om op mijn 18de van huis weg te lopen.

Ik had al genoeg gezien en meegemaakt. Ik had al verkering met mijn man en gingen ons eigen leven leiden. We kregen 1 zoon . Fijn huwelijk. Toch had ik trekken die niet altijd fijn waren. 

Ik had me als klein kind nl. voorgenomen me nooit meer iets te laten zeggen en had toen al besloten dat als ik een kind zou krijgen hij/zij alle liefde vd wereld zou krijgen. 

Ik zou hem als leeuwin beschermen. Alles ging goed totdat onze zoon in de puberteit kwam en hij zich af ging zetten. Ik kon me niet losmaken van hem, want hij rukte zich van ons af. 

Dit was onverteerbaar voor mij! Hij ging trouwen op zn 19de en het contact werd verbroken. Ik bleef gewoon werken, maar sliep nauwelijks en als ik thuis was huilde ik alleen maar. Dit begon in 2008. 

In 2010 kon ik niet meer lopen en de neurochirurg adviseerde operatie . De hernia zat verkleefd aan de zenuw en moest hem lospeuteren. De zenuw was wat ontstoken en beschadigd. 

Na de operatie kon ik weer lopen, maar de polyneuropathie ging niet weg en de pijn werd steeds erger. In 2012 2de operatie, want littekenweefsel zou de boosdoener zijn. Deze operatie heb ik zelf betaald omdat ik geen reguliere operatie meer aandurfde. Deze was endoscopisch. De chirurg zei tegen mijn man:"uw vrouw is genezen. 

Natuurlijk niets geholpen. Echter door de roofbouw van de jaren hevige stress kon mijn lichaam de pijn niet meer verdragen. Ik kreeg een zware burn-out. 2 jaar op bed gelegen en gehuild. Zat zwaar onder allerlei medicijnen en de ambulance kwam geregeld om mij naar de pijnpoli te brengen. 

Zonder medicijnen had ik op jullie website een pijntest score van 10 en met medicijnen een 8 a 9 met alle bijwerkingen erbij. 

Ik heb met 3 artsen  over euthanasie gehad. De laatste arts vertelde mij het proces. Toen mijn man dat hoorde stortte hij in. Toen ik dat zag stopte ik dat proces maar wist niet hoe ik verder moest. 

Mn oudste zus overleed ook nog en een vriend pleegde onverwachts zelfmoord. Ik zat in een rouwproces omdat ik geen contact meer met mn zoon had. Stad en land in binnen en buitenland opgezocht voor hulp. Geobsedeerd met voeding, hormonen bezig geweest. 

De internist gaf mij zijn witte jas om de kennis die ik had! Behalve rugpijn en polyneuropathie had ik ook prikkelbare darmsyndroom (PDS), premenstrueel syndroom (PMS) en later hevige overgangsklachten, gewrichtspijnen, spierpijnen en overal ontstekingen. 

Sommige klachten samen maar ook afwisselend. Had een enorme bewegingsangst. De gynacologe snapte maar niet dat ze mijn hormonen niet stabiel kreeg. Ik zag tijdens mijn dagenlange zoektocht op internet Dr. Sarno's boek Healing back pain. Ik snapte het zo goed, geloofde erin en nooit meer door mn rug gegaan! Bij de andere klachten legde ik de link niet bij MBS omdat alle testen iets lichamelijks uitwezen. Niks deugde fysieks. 

Was al 20.000 euro kwijt aan testen, supplementen, consults en mn 2de operatie. Ik ben gelovig en dat gaf me de kracht niet op te geven. In 2010 contact gezocht met mijn ouders.

Grote vergissing. Ik zocht waarschijnlijk toen de erkenning die ik had gemist. In 2016 is mijn moeder overleden. Op haar sterfbed nog een steek in mb hart gehad door mn vader met mn moeders goedkeuring toen ze nog bij bewustzijn was. Ik flipte totaal.

Thuisgekomen heb ik in 1x mn hele jeugdtrauma op 6 A4tjes geschreven. De brief zowel naar mn vader als mn familie gestuurd omdat ik vond dat zij ook slachtoffer waren. Dit vonden zij heel moedig! Ik had prompt geen last meer van mn verleden. Nog niet wetende wat voor invloed het had op mn dagelijkse leven. 

2019 had ik congres van mijn geloof. Mijn zoon met zijn gezin en zijn schoonouders zaten er ook en vlak achter ons. Door het prachtige programma heb ik hun kunnen vergeven en los kunnen laten. Dit veroorzaakte toch veel stress in augustus. 

In september kreeg ik prompt ischias. We gingen op wandelvakantie naar Oostenrijk. De 1ste wandeling duurde 6 uur! Dwars door de ischias heen gelopen. Langzaam verdween de pijn.

Dit jaar februari naar Gran Canaria. Weer ischias en griep. 2 weken op bed gelegen. Was best eng want had het gevoel dat er geen bloedsomloop in mijn benen was. Dacht angstig aan MS. Thuis TMS filmpjes opgezocht en zo kwam ik bij Brein Medicijn.

Het programma bevestigde in 1ste instantie al wat ik wist, maar het was goed om me er weer aan te herinneren. De gratis pijntest was hierbij heel handig. Die gaf een hele gerichte indicatie.

Wat voor mij het laatste puzzelstuk was is het boek Back pain permanent healing van Steve Ozanich. Wat ik buiten de kennis die ik had opgedaan miste was de spiegel, hoe ikzelf in het leven staat. Waarom reageer ik zo? 

Waarom triggert mij dat. Waarom irriteer ik me aan die persoon of karakter eigenschap. In Spanje snapte ik niet dat ik nog ischias had. Ik had mn trauma toch verwerkt. Ik had toch vergeven? 

Al die emoties ken ik wel, maar mijn emoties in het dagelijkse leven niet!! Het kind in mij die afgewezen is niet gehoord en mishandeld is heeft de opvoeding van mijn zoon overgecompenseerd door hem als leeuwin te beschermen. 

Het perfectionisme in mij, het people please omdat ik erkenning wil. De deloyaliteit (gewoon onvolmaaktheid vd mens) van vrienden heeft mij ook overmatig verdriet en woede bezorgd. Ik pikte niks meer door mn opvoeding. 

Zo zijn er veel meer zaken waar ik achter ben gekomen. En dat heeft mij in combinatie met de educatie geheeld. Het is het totaalplaatje van dit programma. Ondanks dat TMS/MBS zich nog wel laat zien ben ik er niet meer angstig voor en is het veel sneller weg. 

De kennis heb ik nu, het kwartje is gevallen alleen mijnbrein moet er nog even aan wennen:). Ik voel me bevrijd en voel innerlijke vrede. Ik maak deze 3 maanden af en kijk daarna nog veel in mijn samenvattingen. 

Iedereen die TMS/ MBS een warm hart toe draagt petje af!!!! Ik wens iedereen alle geluk van de wereld. Het gevoel dat ik ervaar gun ik iedereen die met het programma begint of bijna klaar is. 

Johan natuurlijk ook bedankt!! Het was niet echt beknopt maar hoop dat jullie er wat aan hebben. Xxxxxxxxx